Hektozy
Obok wymienionych wcześniej glukozy i fruktozy do najszerzej rozpowszechnionych w świecie ożywionym monosacharydów z tej grupy należą: D-mannoza i D-galaktoza.
D-glukoza jest najpospolitszą aldozą. Występuje w stanie wolnym w owocach, kwiatach, miodzie, krwi. Jest częścią składową wielu oligosacharydów (sacharozy, maltozy, laktozy). W olbrzymich ilościach występuje jako składnik polisacharydów, przede wszystkim skrobi, glikogenu, celulozy.
D-fruktoza, najważniejsza z ketoz, w stanie wolnym występuje w owocach, zielonych częściach roślin, miodzie. Jest częścią składową sacharozy, rafiozy oraz polisacharydów - inuliny, lewanu.
D-galaktoza w stanie wolnym spotykana bywa rzadko (m.in. owoce bluszczu). Jest częścią składową disacharydów - melibiozy i rafinozy. Szczególnie szeroko są rozpowszechnione pochodne zawierające kwas galakturowy takie, jak: agar, gumy, pektydy oraz poluisacharydy otoczek bakteryjnych.
D-mannoza w stanie wolnym występuje raczej wyjątkowo, np. w skrótach pomarańczy, Spotykana bywa natomiasy w postaci polisacharydów o budowie glikozydowej, zwanych mannozydami. Do pospolitszych mannozydów o budowie glikozydowej, zwanych mannozydami. Do pospolitszych mannozydów należy mannan, występujący w łupinach orzechów, w drożdżach. Polisacharyd zbudowany z kwasu mannurowefo (pochodnej mannanu) występuje dość powszechnie w wodorostach morskich.
D-sorboza, również jedna z heksoz zasługująca na uwagę (z uwagę na jej wykorzystanie jako podstawowego surowca do produkcji witaminy C), występuje jako produkt utlenienia sorbitolu obecnego w soku nasion jarzębiny.